گفت و گوی اختصاصی سید علی حق شناس با پایگاه اینترنتی كانون تكواندوكاران ایران. (بخش پنجم و پایانی)
گفت و گوی جذاب پایگاه اینترنتی انجمن صنفی كانون تكواندوكاران با استاد سید علی حق شناس ریاست كانون به نقطه پایانی خود رسید . ضمن تشكر از اعضا و هواداران سراسر كشور و خوانندگان گرامی كه در این مدت با تماس های محبت آمیز خود ما را دلگرم كردند، توجه شما عزیزان را به بخش پایانی این گفت و گو جلب می كنیم.
از اوایل سال 1383 تا كنون ، صرف نظر از فعالیت اتحادیه متخصصان ورزش های رزمی كه مسئولیت آن بر عهده شما است ، ما شاهد یك دوره كم تنش به نسبت سال های اولیه كار كانون هستیم. این را شخصاً چطور ارزیابی می كنید؟
خوب ما در سال 83 به طور رسمی اتحادیه را تاسیس و تاپ [تاپ تكواندو] را را مستقل كردیم. اتحادیه موسسه ایست كه از دل آن 20 تا كانون بیرون می آید. دو سال بعد هم جمعیت [جمعیت سازمان های غیر دولتی ورزش ایران] را تاسیس كردیم.
ظاهرا یك شركت فوتبالی هم را ه اندازی كردید؟
بله همان سال 85 بود به اتفاق دو سه تن از نامی های فوتبال ،اولین شركت رسمی نقل و انتقالات بازیكن را تأسیس كردیم.
آیا این فعالیت ها و به ویژه تأسیس اتحادیه روی كار كانون تكواندوكاران تاثیر نگذاشته است؟
نمی توان دقیقاً این را گفت. برای هر مسئولیت برنامه ریزی كرده ایم. ورزش های رزمی خود یك دنیایی است. ما در اتحادیه هفت معاونت فقط برای رشته های اصلی داریم كه هر كدام فعالیت های مربوط به خود را دارند. برخی از معاونت ها تا 16 سبك را تحت پوشش قرار داده اند. مضاف بر آن اعزام ها را نیز در نظر بگیرید. از سویی محدودیت های اعمال شده در استان ها ی كشور روی فعالیت كانون بی تاثیر نبوده است. بیشتر نمایندگی های ما از این مسأله آسیب دیدند. آقایان، برخی از این نمایندگی ها را با زور و برخی دیگر را با تطمیع از ما جدا كردند.جالب است كه شنیدم از بعضی اعضاء سابق ما كه روحیه ایستادگی نداشتند توبه نامه گرفتند!
برخی را چگونه تطمیع كردند؟
وعده مسئولیت، دان، تقدیر و ...
شما چیزی به آن ها نگفتید؟
من هیچ كس را با زور و وعده وارد تشكیلاتم نكرده و نمی كنم. در [درب] این خانه ای كه ساختم به روی همه باز بوده و است اما هیچ وقت دعوت نامه برای احدی نفرستادیم، به كسی هم باج ندادیم. اوایل كار كانون كه حتی یك مسابقه هم برگزار نكرده بودیم، یكی دو قدیمی حاضر در مجموعه، گفته بودند كه این ها ما را پله كرد ه اند. جالب بود كه همان ها در اولین آزمون دان های بالای پومسه [تكواندو] ،جلوی بچه ها كم می آوردند و می آمدند مخفیانه از من سوأل می كردند. دیدم این كار ها برای یك چنین مجموعه با اخلاصی سَم است. گفتم برادران بزرگوار من ، این جا یك سازمان است و من از حاشیه گریزانم . شما دارید حاشیه سازی می كنید. من مخلص شما هستم اما بهتر است با هم كار نكنیم تا حرمت ها و دوستیمان حفظ شود.
آیا تنش با فدراسیون تكواندو كماكان ادامه دارد؟
ما كار خود را كرده و خواهیم كرد. هر زمان اراده كرده ایم بیشتر از برنامه ریزی كه داشته ایم ، فعالیت كرده ایم. در این سال ها به جز اعمال كار شكنی های علنی، كارهای پشت پرده برخی از افراد را هم شاهد بوده ایم كه جواب های لازم را علنی داده ایم.
یعنی بعد از این سال ها هنوز هم كارشكنی می كنند؟
بله، تا دلتان بخواهد. حدود یك سال پیش برای كاری به وزارت كشور رفته بودم كه به طور اتفاقی یكی از كارشناسان مربوط به انجمن های صنفی را دیدم. گفت آن فردی كه خیلی با شما مخالف است، هر روز می آید و پی گیری می كند تا كمیسیون با شما برخورد كند و به قول خودش كار كانون تكواندوكاران را یكسره كند.
شما چه گفتید؟
گفتم؛به شدت ترسیدم.(خنده)
... آینده كانون را چه طور ارزیابی می كنید؟
كانون سوای اینكه یك تشكل است، سمبل مردم سالاری در ورزش ایران است. وقتی ما در دانشگاه ها شاهد نگارش پایان نامه هایی با مضمون كانون تكواندوكاران هستیم به عمق تاثیر گذاری این نهاد پی می بریم. حضور موثر مردم در تمامی عرصه ها اجتناب ناپذیر است و دولت ها باید با این مسأله كنار بیایند. به قول هانتینگتون [ساموئل هانتینگتون نظریه پرداز برجسته غرب] جهان به سمتی می رود كه دولت ها مجبور به گردن نهادن به خواسته های مردم خواهند بود و این مردم اند كه حاكمان آینده خواهند بود. در واقع تاریخ جهان در حال گذار از دولت سالاری به مردم سالاری است و هیچ تمدن و كشوری از این قاعده مستثنی نیست. شاید این اتفاق در ورزش ما و در ارتباط با سازمان های غیر دولتی ورزش سال ها زمان ببرد و به عمر من كفاف ندهد. اما كانون تكواندوكاران در بدترین شرایط خود به لطف خدا و امیر المومنین [علی (ع)] سرپا ایستاده و خواهد ایستاد.
شما سال گذشته به مناسبت سالگرد تاسیس كانون به اعضا و هواداران پیامی را صادر كردید آیا به عنوان سخن آخر امسال هم پیامی را برای كانونی ها و تاپ تكواندوكاران دارید.
لازم می دانم از تمامی سروران و عزیزانم كه طی این ده سال در حفظ و گسترش فعالیت های كانون و تاپ تكواندو از جان مایه گذاشتند به عنوان یك عضو و برادر كوچك تشكر ویژه داشته باشم. مطمئن باشند این روزها سپری خواهد شد و آینده از آن این عزیزان است.
از شما به جهت وقتی كه در اختیار ما قرار دارید بی نهایت سپاس گذاری می كنیم.
من هم از شما ممنونم.
پایان
مصاحبه كننده: ابراهیم پیرایش.
تهیه و تنظیم: سجاد بابایی و علی چاووشی.
سازمان هواداران اولین نهاد مدنی ورزش ایران.
برگرفته از پایگاه اینترنتی كانون تكواندوكاران ایران
